«Σιγά μη με λένε και Ποπάϋ», θα σας πω.
«Σε λίγο θα μας πεις ότι ψάχνεις και δουλειά».
«Σιγά μην ψάχνω».
Αλλά σαν να ακούω τον πατέρα μου στο βάθος (με τη φωνή πού’χε το ‘85): «ένα βιογραφικό πρέπει να είναι σοβαρό» (οπότε φανταστείτε το να φοράει φράκο).
Σημειωτεόν, δεν το είπα τυχαία το ’85: όταν γίνω συγγραφέας κανονικός (σε κανά πεντάλεπτο, εύχομαι), το λακωνικό βιογραφικό στο εσώφυλο των βιβλίων μου θα γράφει: «Η Τάδε Ταδίδου γεννήθηκε. Αλλά δυστυχώς όχι τη δεκαετία του ‘80»...
(Αλλά στα δικά μας, κοντινό σε μένα, zoom στα μάτια, πετάρισμα βλεφαρίδας.)
1991-1995.
Σπούδαζα πάντειο πανεπιστήμιο, επικοινωνία και μι μι ε, μου την έπεφτε ο Βέλτσος -φορώντας τα γνωστά μάυρα λακόστ πλυνεβάλε, τα είχα απ’ το ’88 με το Πρώτο Έρωτα (και αληθινό).
1995.
Δούλεψα ποικιλοτρόπως σε ποικίλα περιοδικά ποικίλης ύλης (η μαμά τα έχει κρατημένα), μυθοπλάθοντας ποικίλα άρθρα τύπου «πραγματικά», έχασα 4 ποικίλα κιλά χωρίς ποτέ να χρειάζεται, χώρισα τον πρώτο και τελευταίο έρωτα, έκλαψα για μέρες, νύχτες, απογεύματα, δεκατιανά, σούρουπα, ανατολές, δύσες, και ερωτεύτηκα τον τάδε, ΚΑΛΟ παιδί, μεταξύ μας ούμπερ γκόρτζους, σήμερα υψηλό στέλεχος διαφημιστικής (και φίλος).
1996.
Κυριακή συνέταξα ένα βιογραφικό, Δευτέρα το ταχυδρόμησα, Τρίτη με τηλεφώνησαν, Τετάρτη έκανα ίντερβιου, Πέμπτη δούλευα στη Bold Ogilvy & Mather ως κειμενογράφος (δύο γραφεία απ’ τον λατρεμένο θεό Κακουλίδη EΠΕ και 657 ορόφους κάτω από τον Ευσταθιάδη Φορέβερ), Παρασκευή έγραψα το πρώτο μου ραδιοφωνικό (πρώτο μου βραβείο στο επόμενο φεδ) -και "τα είχα" με το Καλό Παιδί Αριθμός 3 (παντρεύτηκε μαθαίνω).
-2006.
Έμεινα στη διαφήμιση για τα καλά, στη Bold για τα καλύτερα. Στο διάστημα αυτό, ενοχλήσαμε συχνά τους τυπογράφους να μου αλλάζουν κάρτες, τυπώνοντας διάφορους τίτλους: junior copywriter, copywriter, senior copywriter, creative manager, assistant creative director, associate creative director, creative director, και το τελευταίο εξάμηνο, head of creative department στην Posh.
Ποτέ δεν κατάλαβα όλες αυτές τις προαγωγές, πιθανόν ήμουν εξαιρετικά άχρηστη στη δουλειά μου και δεν ήξεραν τι να με κάνουν.
Απόδειξη: υπήρξαν θέσεις από τις οποίες δεν πέρασα ποτέ, όπως για παράδειγμα: General Supergodess of Global Masters of Writing, Advertising Miracle of the World και Hypermaster Creative Head of the Universe of Advertising.
Κλέινοντας τα 10, (παιδάκι ακόμη εν τέλει), έφυγα από τη μπαλουνένια φούστα της τολμηρής μου μάδερ, νιώθοντας να έχω ολοκληρώσει την διαφημιστική μου καριέρα (γέλιο κονσέρβας τύπου "χα χα"), χωρίς κάποια από τις εξόχως δελεαστικές πρότασεις ποδοσφαιρικής μεταγραφής (εφέ μούτζας) να με έχει δελεάσει ποτέ, (με όσα καλά ή κακά αυτή η εμμονή συνεπάγεται).
Έφυγα "πλήρης", έχοντας βραβευεί επανειλλημένα σε φεδ και ermis. (Χασμουρητό.)
Κάποιοι λίγοι από τους πελάτες “μου”: Panafon, Vodafone, TIM, Gallerie de Beaute, Elbisco/Αλλατίνη, Kraft/Παυλίδης, Σαράντης, Interamerican, Μεγάλη Βρετανία, ELLE, Smithkline Beecham, Δέσμη Εκδοτική (Aθηνόραμα, ΕΥ ζην), Green Farm, Holmes Place, Luisa Boutique, www.thegenie.com, Sato, Εφημερίδα “To ποντίκι”.
Στο διάστημα αυτό, κι αφού περνάμε 534 σχέσεις άνευ ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, σχετίστηκα στα σοβαρά με τον Άλφα, τον Κάπα και τον Γάμα –όλοι τους καταπληκτικά παιδιά, υψηλά υπερστελέχη, υπερδιευθυντές, γενικοί γ@μ@ω -μπράβο μου.
Συμπέρασμα: ούτ’ ένας κλοσάρ, ένας συνομώτης, ένας καλλιτέχνης, ένας "τεμπέλης", κάποιος να με ξεκολλήσει από την κόρπορετ ναρκισσιστική νιρβάνα μου να αρχίσουμε να μοντάρουμε στίχους (ή να κλέβουμε εγκαταλελλειμένα βόλβο).
2006-2008.
Ξεκόλλησα, ξέφυγα, έφυγα, ξεκουράστηκα, κουράστηκα, γύρισα.
Ενδιάμεσα, βούτηξα (με στόχο να βγω στεγνή) στην υπερφίαλη βερμπαλιστική λεξιλαγνία (λογοτεχνία) μου (γράφω κάτι σουρεάλες), ενώ κυρίως ΤΕΜΠΕΛΙΑΣΑ, επαναλαμβάνω ΤΕΜΠΕΛΙΑΣΑ, μένοντας για μήνες εκτός ελλάδας, γυρίζοντας την αμερική, (συμπεριλαμβανομένου καλιφορνέζικου road trip στην Highway One μένοντας σε μοτέλ όπου ο βιασμός και ο φόνος περιλαμβάνονται στην τιμή -να συνεκτιμηθεί στα πλας, "στα καλύτερα με πας").
Παράλληλα, αποφάσισα να μάθω ισπανικά με στόχο να πεθάνω (αφού ζήσω) στη Βαρκελώνη.
Επιπλέον των ισπανικών, μιλάω άψογα αγγλικά, ψευτογαλλογερμανικά, και ελληνικά –σπαστά προφανώς.
Γυρνώντας ελλάδα, μη θέλοντας ακόμη να δουλέψω στα σοβαρά, αποφάσισα, στα πλαίσια του ό,τι δηλώσεις είσαι, από τη μία να αρθογραφήσω από την άλλη να "απασχοληθώ" με τη διοργάνωση events, (για την for the fun of it εμπειρία),
και τελοσπάντων από "hobby", «ίδρυσα» το www.eventfully.com (μετά από επικοινωνία με το facebook στο miami) ξεκινώντας τα official facebook parties στην ελλάδα. (Να μετρήσει στα μείον μου.)
Άλλα ελατώματά μου: δεν βλέπω τηλεόραση, γράφω στίχους χαμηλών λιπαρών, κλέβω μολύβια από το ΙΚΕΑ, ψάχνω άκρη να εκφωνήσω σε μεξικάνικο, ακούω ακόμη sonic youth, είμαι μπλόγκ όουνερ (http://esslin-esslin-eisai-edo.blogspot.com) -και αρκετά κομπλεξική ώστε να θέλω να εκφωνώ (και) τα ραδιοφωνικά μου (από πάνω).
Άνοιξη/Καλοκαίρι 2008.
"Επέστρεψα" στη Bold Ogilvy ως freelancer creative director, όταν με κάλεσαν να βοηθήσω στο σπεκ κοσμοτέ, το οποίο και κερδήθηκε (κλαπ κλαπ), ενώ δουλέυω τριανταοχτώ μισό (πυρετωδώς) ως freelance conceptualizer, copywriter, creative you name it whatever.
(Αυτό που πραγματικά κάνω αυτόν τον καιρό; Ανακαλύπτω ξανά τι θα πει βλέπω, ακούω, γράφω, μιλάω.)
Ευχαριστώ διπλά:
Για τον χρόνο σας ώς εδώ.
Και για το τηλεφώνημα που θα με πάρετε αν ποτέ χρειαστείτε: αρθογράφο, νευροχειρούργο, διακοσμητή φωταγωγού, στιχουργό, υδροχόο, άνθρωπο που τα πάει καλά με ανθρώπους, πιαρίστα, ιβεντπλάνερ, κειμενογράφο, σωσία έλβις ή creative director ανάλογης προσωπικότητας –ο μη γένοιτο.
Ελαφριά υπόκλιση (και κλείσιμο ματιού).
ΥΓ
Συμφωνώ μαζί σας: ένας άνθρωπος με δέκα χρόνια ας τα πούμε καριέρας και με τόση "δραστηριότητα", δεν χρειάζεται βιογραφικό (και ειδικά σαν αυτά που γράφουν ανασφαλείς κομπλεξικοί τζούνιορ).
Αλλά you got the point. (Δεν είμαι οι καταχωρίσεις μου, τα κείμενά μου, τα τεβεσέ μου, τα βραβεία μου. Άλλο σημάδι είναι αυτό που αφήνουμε πίσω. Ή εμπρός.)
katerinaesslin@gmail.com
Παρατήρηση: το εν λόγω σεβέ συνετάχθη το 2008 και αφορά σε σάμουαν ελς εγκόου, αφού από το 2009 εργάζομαι ως κριέτιβ στη ντιντιμπί και δεν πρέπει να με πάρετε για δουλειά γιατί δεν είναι ευγενικό και πρέπον. Ευχαριστώ.
